یادت میاد وقتی بهت گفتم چقدر دوست دارم
گفتی ببین من فرصت این قصه ها رو ندارم
یادت میاد با این جواب خسته شدم از زندگی
تو رفتی و من موندم ویه دنیا غرق تشنگی
تو رفتی و من موندم ویه دنیا غرق تشنگی
یادت میاد حتی یه بار دلت برای دلم نسوخت
چشات یه بار نگاهش و به چشم عاشقم ندوخت
یادت میاد تو رفتی و به آرزو هات رسیدی
رو رویاهام یه خط قرمز کشیدی
یادت میاد که عمر من وقف تو و پنجره بود
که افتادی از چشم من این بهترین خاطره بود
لا لا لا لا
یادت میاد تعبیر خواب من فقط جدایی بود
هر چی محبت دیده بودم از تو بی وفایی بود
هر چند که یادت نمیاد
اما می خوام دعا کنم
بر نمی گردی ولی من بازم می خوام صدات کنم
بر نمی گردی ولی من بازم می خوام صدات کنم
بر نمی گردی ولی من بازم می خوام صدات کنم
بر نمی گردی ولی من بازم می خوام صدات کنم

این روی عشقو نبین منم می تونم بد بشم
می تونم شکستن قلب تو رو بلد بشم
این روی خوبو نبین منم می تونم بگذرم
یا تلافی بکنم هرچی آوردی به سرم
همه چی تموم شده من از تو هیچی نمی خوام
به دلت وعده نده من دیگه پیشت نمیام
دیگه تو خواب ببینی بهت بگم دوست دارم
دیگه وقت اون رسیده تو رو تنها بذارم
تو به دل نگیر اگه دلم به دست غم اسیره
تو به دل نگیر اگه داره از عشقت پر می گیره
ساده بودم فکر می کردم کسی مثل تو نمیشه
تو به دل نگیر اگه باید برم که خیلی دیره
مگه تو نبودی که می گفتی می مونی باهام
منو دوست نداشتی و دروغ می گفتی تو چشام
تو نگات پیش من اما دلت جای دیگه ست
حیف این دل که عمری پای عشق تو نشست
من که باور نمی کردم بری از من دور بشی
حالا وقتش رسیده رو اسم من خط بکشی
تو رو تنها می ذارم با همه خاطره هام
من هنوز یاد توام اما سراغت نمیام
تو به دل نگیر اگه دلم به دست غم اسیره
تو به دل نگیر اگه داره از عشقت پر می گیره
ساده بودم فکر می کردم کسی مثل تو نمیشه
تو به دل نگیر اگه باید برم که خیلی دیره

مثل شبنم رو برگ گل دل تو سینه می زنه
هر لحظه امکان داره که از دست عشق بشکنه
بهتره تنها بمونم تا دیگه عشق نشم
این چه نوع انصافیه که قلب سنگ دارم تنه
ای هوای عاشقی از توی قلبم برو
خسته ام از زندگی دیگه نمی خوام تو رو
ای هوای عاشقی از توی قلبم برو
خسته ام از زندگی دیگه نمی خوام تو رو
آسمون تو همدلی کن با اشک چشمم ببار
نگذار تا احساس کنم که تنها شدم روزگار
خون گریه کردم هر زمان حس کردم عاشق شدم
آخر راه عاشقی یا غمه یا انتظار
ای هوای عاشقی از توی قلبم برو
خسته ام از زندگی دیگه نمی خوام تو رو
ای هوای عاشقی از توی قلبم برو
خسته ام از زندگی دیگه نمی خوام تو رو
ای هوای عاشقی از توی قلبم برو
خسته ام از زندگی دیگه نمی خوام تو رو

با قامت تکیده از عاشقی بریده
دردی درون سینه ، زخمی به دل کشیده
رفتم که دل تو سینه دوباره پابند بشه
شکسته های این دل دور از تو پیوند بشه
دور از تو پیوند بشه
دیدم نفس تو سینه داره بهونه تو
از یاد من نمیره محراب شونه تو
رفتم ولی نرفته یاد تو از سر من
هرگز نمیشه عشقی بعد از تو باور من
از تو گذشتم اما تو کیمیای عشقی
بر قامت شکستم تنها قبای عشقی
یاد فضای خالی میون آغوش من
گرمای تو گرفته دوباره تن پوش من
دنیای خاموش من
دیدم نفس تو سینه داره بهونه تو
از یاد من نمیره محراب شونه تو
رفتم ولی نرفته یاد تو از سر من
هرگز نمیشه عشقی بعد از تو باور من
بذار بیام که این بار قربونی تو باشم
حتی اگر که باید زندونی تو باشم
فریاد زدم کجایی ، در پشت سایه هایی
از یاد من نرفته چشمهای کهربایی
چشمهای کهربایی
دیدم نفس تو سینه داره بهونه تو
از یاد من نمیره محراب شونه تو
رفتم ولی نرفته یاد تو از سر من
هرگز نمیشه عشقی بعد از تو باور من
دیدم نفس تو سینه داره بهونه تو
از یاد من نمیره محراب شونه تو
رفتم ولی نرفته یاد تو از سر من
هرگز نمیشه عشقی بعد از تو باور من

 منو ببخش
منو ببخش که ندیده می گرفتم التماس اون نگاه نگرونو
منو ببخش که گرفتم جای دست عاشق تو، دست عشق دیگرونو
لایق عشق بزرگ تو نبودم، خورشید بانو، غافل از معجزه تو شد وجودم، اسیر جادو
منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم، منو بخشیدی و من چشمامو بستم
منو ببخش،  منو ببخش
تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم، که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم
منو ببخش، منو ببخش
- – -

 
آسمان چشم او آینه کیست
آن که  چون آینه با من روبرو بود
درد و نفرین درد و نفرین بر سفر باد
سرنوشت  این جدایی دست او بود
آه.....................................
گریه مکن که سرنوشت
گر مرا از تو  جدا کرد
عاقبت دلهای ما
با غم هم  آشنا کرد
با غم  هم آشنا کرد
چهره اش آینه کیست
آنکه با من  روبرو بود
درد و نفرین بر سفر
این گناه از  دست او بود
این گناه از دست او بود
ای شکسته خاطر من
روزگارت  شادمان باد
ای درخت پرگل من
نو بهارت  ارغوان باد
ای دلت خورشید خندان
سینه تاریک من
سنگ قبر  آرزو بود
سنگ  قبر آرزو بود
آنچه کردی با دل من
قصهُ سنگ و  سبو بود
من گلی پژمرده بودم
گر تو را صد رنگ و  بو بود
ای دلت خورشید خندان
سینه تاریک من
سنگ قبر آرزو بود
سنگ قبر آرزو بود
ای شکسته خاطر من
روزگارت شادمان باد
ای درخت پرگل من
نو بهارت  ارغوان باد
ای دلت خورشید خندان
سینه تاریک من
سنگ قبر آرزو  بود
سنگ قبر آرزو  بود
سنگ قبر  آرزو بود
سنگ قبر  آرزو بود
سنگ  قبر آرزو بود

هــمـه ی ِ قـراردادهــا را کـه روی کـاغـذهـای بـی جـان نـمی نویسنـــــــد !

بــعـضی از عـهـدهــا را روی قــلـب هـای هــم مـی نــویــسـیـم

حـواست به ایـن عـهـدهـای غـیـر کـاغـذی بـاشـد

شـکـسـتَنـشـان یـک آدم را مـی شـکند !!